زندانی سیاسی گلرخ ایرایی در اعتراض به عدم رسیدگی های پزشکی و کارشکنی مستمر در مورد درمان همسرش آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان گوهر دشت، نامه سرگشاده ای منتشر کرد و برای نجات جان وی استمداد نمود.
زندانی سیاسی گلرخ ایرایی که در حال حاضر در بند زنان زندان اوین محبوس می باشد، در نامه سرگشاده خود که روز ۲۱ آبان ۹۷ منتشر شد، نوشت، «از دی ماه ۹۶ تا کنون بدون هیچ توضیح مشخصی، من و همسرم آرش صادقی از ملاقات و تماس تلفنی محروم بوده ایم و در تمام این مدت به جز یک ملاقات ۲ ساعته که بیش از پنج ماه از آن می گذرد، هیچ تماسی با هم نداشته و کاملاً از هم بی خبریم.»
وی با اشاره به وخامت حال همسرش افزود، «در ماههای اخیر به دلیل بروز سرطان، اخبار بسیاری از وخامت حال آرش شنیدم که نهایتاً تنها کاری که انجام شد اعزام او جهت جراحی به بیمارستان بود که سریعاً بعد از یکی دو روز از انجام جراحی با وجود مخالفت کادر پزشکی و اصرار سپاه ثارالله به زندان بازگردانده شد که طبق تأیید بهداری گوهردشت پیشروی بیماری و نبود امکانات در زندان به حدی بود که مسئولین بهداری مسئولیت عواقب حضور آرش را در زندان پس از انجام جراحی، به عهده نگرفتند. با بروز عفونت پس از جراحی هم چنان آرش در زندان بوده و با اعزام و بستری نمودن وی در بیمارستان مخالفت میشود.»
زندانی سیاسی گلرخ ایرایی ضمن ابراز نگرانی از شروع نشدن شیمی درمانی پس از جراحی و عدم توانایی بهداری زندان گوهردشت در رسیدگی به آرش صادقی و بر ضرورت برخورداری هر زندانی از حق درمان تأکید کرد و در پایان نوشت، «یقیناً هرچه قدر اوج وقاحت و بیتفاوتی از دست رفتن سلامت همسرم بیشتر شود، توان و قدرت آرش در مقابله با هر آنچه که پیش رو دارد نیز بیشتر خواهد شد و این را نیز بهمانند باقی فشارها و آسیبها و بیعدالتیها پشت سر خواهد گذاشت.»