الن چرچ(22 سپتامبر 1904- 22 اوت 1965) اولين زن خلبان بود. چرچ در آيووا متولد شد. بعد از فارغ التحصيلي از دبيرستان، چرچ در رشته پرستاري تحصیل کرد و در یک بيمارستان در سانفرانسيسكو مشغول به کار شد. او یک خلبان و یک پرستار دارای پروانه رسمی بود.
استیو استیمپسون، مدير دفتر حمل و نقل بوئينگ در سانفرانسيسكو (BAT)، او را به عنوان يك خلبان استخدام نمي كرد، اما پیشنهاد او را قبول کرد که وی را به عنوان پرستار در پرواز استخدام کند که ترس مسافران از پرواز را آرام کند.
در سال 1930 دفتر حمل و نقل بوئینگ چرچ را به عنوان سرمیهماندار استخدام كرد و او هفت نفر ديگر را براي يك دوره آزمايشي سه ماهه استخدام كرد.
این میهمانداران یا به قول بوئینگ، «دختران آسمان» باید پرستارانی با پروانه رسمی می بودند. سایر شرایط آنها این بود که باید مجرد، سن شان زیر ۲۵سال، وزن شان زیر ۱۱۵ پوند (۵۲کیلوگرم) و قدشان زیر ۵فوت و ۴ اینچ یا ۱۶۳ سانت می بود.
علاوه بر رسیدگی به مسافران، از آنها انتظار مي رفت كه در صورت لزوم، به حمل و نقل چمدان و سوخت رساني و كمك به خلبانان كمك كنند تا هواپيما را به آشيانه منتقل کنند. با اين حال، حقوق و دستمزد آنها خوب بود:125 دلار در ماه.
چرچ اولين سرمیهمانداری بود كه پرواز مي كرد(ولی اولین میهماندار نبود چرا که قبل از او هاینریش کوبیس آلماني در سال 1912 به عنوان میهماندار و خدمه هواپیما پرواز کرد.) در 15 مي 1930، او با يك بوئینگ 80A در یک پرواز 20 ساعته با 13 توقف و 14 مسافر از اوكلند/ سان فرانسيسكو عازم شيكاگو كرد.
اين نوآوري يك موفقيت بزرگ بود و سایر شرکت های هواپيمایي طی چند سال بعد از شرکت بوئینگ پیروی کردند. اما جراحت ناشی از يك تصادف رانندگی بعد از 18 ماه به حرفه او پايان داد.
او در رشته آموزش پرستاري از دانشگاه مينه سوتا لیسانس گرفت و حرفه پرستاري را از سر گرفت.
در سال 1936، او به عنوان سرپرست بخش اطفال در بيمارستان شهرستان ميلواكي پذيرفته شد. طی جنگ جهاني دوم، چرچ در سپاه پرستاران ارتش به عنوان سروان و پرستار پرواز خدمت کرد و مدال افتخار هواپیمایی به دست آورد. او به ترهوت، اينديانا نقل مكان كرد، و به عنوان مدیر در بیمارستان یونیون مشغول به کار شد.
در سال 1964، او با لئونارد بريگز مارشال، رئيس بانك ملي اول ترهوت، ازدواج كرد. او بر اثر يك حادثه اسب سواري در سال 1965 درگذشت.