ماهنامه مه ۲۰۲۰
رومیناهای ایران، قربانیان بی دفاع قوانین وحشیانه رژیم آخوندی
در آخرین هفته ماه مه، خبر دلخراش قتل رومینا اشرفی ۱۴ساله توسط پدرش افکار عمومی و بین المللی را جریحه دار کرد. کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت در اطلاعیه ای در این رابطه، آخوندهای حاکم بر ایران را مسئول قتل این دختر نوجوان اعلام کرد که با عملکردها و قوانین قرونوسطایی و زنستیزانه شان عملاً مروج و تسهیل کننده اینگونه جنایات هستند.
مقصر بودن مقامات حکومتی در چنین وقایع دردناکی آنجا محرز می شود که خود قانون، اعدام فراقانونی توسط اعضاء
خانواده را نهادینه کرده است.
ماده ۶۳۰ کتاب تعزیرات حکومتی به صراحت فرمان قتل در لحظه زنی را می دهد که توسط شوهر خود در حال رابطه با مرد
دیگری دیده شود. (تعزیرات حکومتی مکمل قانون مجازات رژیم است که در خرداد ۱۳۷۵ تصویب شده و آخرین بار در آذرماه
۱۳۹۶ اصلاح شده است. (ماده ۶۳۰ – هر گاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد میتواند در همان حال آنان را به قتل برساند.))
همچنین ماده ۳۰۱ قانون مجازات، قصاص قاتل را در صورتی قابل اجرا می داند که وی، پدر یا از اجداد پدری قربانی نباشد.
(قانون مجازات ماده مصوب اردیبهشت۱۳۹۲)
باید ذکر کرد که قوانین مصوب و دادرسی های ناعادلانه، انتهای تونلی است از سیه روزی هایی که همین حکومت به مردم ایران
تحمیل کرده است. فقر افسارگسیخته، تحصیلات ناکافی، محدودیت دسترسی به اطلاعات و فضای زن ستیزانه فرهنگی که در
رسانه ها، کتب درسی و حتی فیلم های سینمایی رژیم تبلیغ می شود در کنار خشونت رایج در خیابانها و رادیو و تلویزیون و
صحنه های شلاق و اعدام که رژیم ایران برای ایجاد فضای اختناق در برابر قیام های مردمی به آن دست می یازد، مجموعه
شرایطی هستند که جنایت را در جامعه مشروع کرده و از پدران و برادران، جنایتکارانی مثل پدر رومینا می سازند، جنایتکارانی که متأسفانه انگشت شمار نیستند.