دانلود نسخه PDF
در حالی که زنان ایرانی آخرین گامهایشان را در مبارزه در طلب آزادی و برابری برمی دارند، وضعیت در کشور هرچه بیشتر قطبی می شود.
از یک سو، سرکوبی زنان ابعاد جدیدی به خود گرفته است. حقوق پرستاران، معلمان و زنان اقلیت مذهبی همچنان نادیده گرفته و نقض می شود.
زنان و فرزندان شان قربانیان اصلی در زمین لرزه ها و سیل ها هستند که بدون هیچ گونه حمایت دولت از آنها رها می شوند.
زنان بیش از هر زمان دیگر در بازار کار، در تحصیل، در عرصه هنر و موسیقی، در ورزش و غیره مورد تبعیض قرار می گیرند.
فقر و آسیب های اجتماعی ناشی از آن، هرچه بیشتر چهره زنانه به خود گرفته اند.
سن زنان کارتن خواب، زنان معتاد، زنان تن فروش، قربانیان خودکشی و غیره به حدود ۱۵سال رسیده است.
کودک همسری در استان های مختلف رواج بیشتری پیدا کرده و تعداد بیوه کودکان را باز هم بیشتر افزایش می دهد و حتی دختران ۱۴ساله را به خیل زنان سرپرست خانوار اضافه می کند.
و این لیست ادامه دارد …
از سوی دیگر، زنان ایرانی هرچه بیشتر به سخن درآمده اند و در نوک پیکان اعتراضات و قیام ها آنها را پیش می برند.
تأثیرگذاری آنها در رهبری دو قیام سراسری طی یک سال گذشته چنان بود که مقامات رژیم را وادار به اذعان به نقش زنان در اعتراضات کرد.
در عین حال، مدافعان حقوق بشر که بازداشت و در شرایط وحشتناک و غیرانسانی در زندانها محبوس می شوند، به دفاع خود از حقوق بشر ادامه می دهند. آنها از هر فرصتی برای افشای جنایات رژیم، حمایت از اعتراضات و حتی گزارش وضعیت معترضان دستگیر شده در زندانها استفاده می کنند.
زنان دلاور ایران نه فقط برای آزادی خود بلکه برای آزادی همه ایرانیان می جنگند. آنها مبارزات مردم ایران را به سوی آزادی و برابری هدایت می کنند و عزم خدشه ناپذیر آنها در نهایت این هدف را محقق خواهد کرد.
این زنان شجاع ایده «نسل برابر» را در عمل به اثبات رسانده اند و مبارزات بین المللی زنان برای برابری با فداکاری ها و مشارکت آنها اعتبار و اعتلایی صدچندان گرفته است.
گزارش سال ۲۰۲۰ کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران تلاشی است به منظور روشنگری درباره جوانب مختلف زندگی و مبارزات زنان ایران زمین.
