روز سه شنبه ۲۲ اسفند 1396، زنان و مردان غارت شده توسط مؤسسه مالی کاسپین در مقابل دفتر این مؤسسه در گلسار رشت دست به تجمع و اعتراض زدند.
زنان معترض ابتدا در مقابل دفتر این موسسه شعار دادند و سپس وارد آن شدند. آنها شعار می دادند: شعار هر ایرانی استیضاح روحانی؛ نوبت ما که میشه صندوقا خالی میشه؛ وعده وعید نمیخوایم ما پولمونو میخوایم.
در همین روز مالکان خانه در طرح ۵۵ متری در اعتراض به بی عملی کارگزاران حکومتی مقابل استانداری مرکزی در اراک تجمع کردند و خواستار لغو این طرح شدند.
در حال حاضر بیش از ۱۸۰۰ خانوار به دنبال تصویب این طرح بلاتکلیف ماندهاند و علیرغم همه پیگیریها هیچ پاسخی به ما داده نشده است.
در یک تحول دیگر روز ۲۲ اسفند، معلمان سراسر ایران با در دست گرفتن دست نوشتهها و یا نوشتن جملاتی بر روی تخته سیاه خواهان آزادی زندانی سیاسی محمد حبیبی شدند.
معلمان در شهرهای مختلف ایران با حرکاتی اعتراضی در دست نوشته های خود نوشتند: جای معلم زندان نیست
هم چنین دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به بازداشت گسترده و احكام قضايی صادر شده برای دانشجویان از جمله لیلا حسین زاده اعتراض کردند. آنها پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: روح جمعی نمرده است، ما همه لیلا حسین زاده
هستیم، پریسا رفیعی کجا است؟