در بامداد ۱۷ آبان ۱۳۹۸ زمین لرزه ای با قدرت پنج و نه درجه در مقیاس ریشتر آذربایجان شرقی را لرزاند. در روستای ورنکش از توابع شهرستان میانه، ۴ زن و دختربچه جانشان را از دست دادند. در این زمین لرزه ۳۰ واحد مسکونی تخریب شد. در این مطلب به گوشه ای از وضعیت زنان زلزله زده در این روستا می پردازیم.
به رغم گذشت بیش از دو ماه از زلزله، وضعیت مردم این مناطق در سرمای شدید هر روز بحرانی تر می شود. حمام نیست. آب از خانه های پیش ساخته چکه می کند. زنان باردار و کودکان شیرخوار در زیر چادر از سرمای شدید رنج می برند.
فردین فرمند، عضو مجلس رژیم، می گوید: «ما در این مناطق با چله زمستان مواجه هستیم، در حال حاضر در برخی از روستاها نزدیک به یک متر برف باریده است و ماشینها امکان تردد ندارند. چادر در این منطقه پاسخگوی سرما نیست و مردم یخ میزنند. بخاری برقی در این منطقه به هیچ وجه پاسخگو نیست، چراکه سیستم برق روستا برای این حجم از بخاری برقی در نظر گرفته نشده است. و برق روستا ظرفیت استفاده از بخاری برقی را ندارد.» وی همچنین اذعان کردکه هیچ حمامی ساخته نشده و مردم از داشتن حمام محرومند. (خبرگزاری حکومتی ایلنا – ۲۳ آذر ۱۳۹۸)
یکی از اهالی در مورد زنان زلزله زده در این منطقه گفت: «دو بچه شیرخوار و زن حامله در چادر زندگی می کنند. بیمار در چادر زندگی می کند. این وضع زندگی ما در زیر برف است.»
یکی از زنان روستایی، در حالی که از شیمی درمانی بازگشته می گوید: «از شیمی درمانی آمده ایم برق رفته، ما خوردنی می خواهیم، محل گرم می خواهیم، مگر می توانیم در تبریز خانه بگیریم؟»
یکی از زنان زلزله زده روستای ورنکش می گوید: «حمام کردن بچه ها در این وضعیت بسیار مشکل است. الان چند روز است نتوانسته ام آنها را حمام کنم.» (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۲۰آذر ۱۳۹۸)
کودکان شیرخوار و زنان باردار با بیشترین معضلات در شرایط بعد از زلزله مواجهند زیرا که سرمای طاقت فرسا و عدم بهداشت منجر به بروز انواع عفونت ها و بیماری های ناشی از شرایط سخت چادر نشینی شده است.
بی کفایتی کارگزاران رژیم و سهل انگاری غیر قابل توجیهشان در حوادث طبیعی، هر بار به اثبات رسیده است، از جمله در زلزله ۷.۳ ریشتری استان کرمانشاه که در ۲۱ آبان ۱۳۹۶ رخ داد و خسارات زیادی بر جای گذاشت. اکنون پس از گذشت دو سال، مردم این نواحی کماکان در شرایط بسیار نابسامان و وخیم معیشتی و روحی و روانی در کانکس زندگی می کنند.
به خصوص زنان و کودکان اولین قربانیان این حوادث ناگوار هستند که از فقر، عدم بهداشت، استرس و بیماریهای عصبی رنج می برند.